Uitstel van executie

Deze column verscheen eerder in april 2011 op Nieuw W!J.

Het was een echte politieke soap voor mij de afgelopen dagen. Ik zat zo’n beetje elk uur gekluisterd aan een computer in de bibliotheek van mijn rabbinaal seminarie. Enigszins obsessief compulsief checkte ik de websites van de grote kranten. De vraag van de week was of ik nog wel mijn kosjere kippetje kan blijven eten wat met veel liefde en respect op de Sjabbattafel placht te verschijnen.

Op initiatief van de Partij voor de Dieren (PvdD) werd een wetsvoorstel gelanceerd om het ‘onbedwelmde’ rituele slachten te verbieden. De term ‘onbedwelmd’ is op zich al een sterk staaltje Orwelliaans-populistisch woordgymnastiek. De reguliere ‘bedwelmde’ slacht is niet zo zachtaardig als de term suggereert. Hierbij word er namelijk een stalen pin door de kop van het slachtvee geschoten. Dit wil nog wel eens misgaan.

Maar in hoeverre kan men redelijkheid tegenover populisme zetten? De stellingen zijn al ingenomen en op de fora van de online-kranten vierden de reaguurders een vreugdevuur van ijdelheden. Wij joden en moslims zijn barbaars en achterlijk (en militant atheisme is filosofisch verfijnd?). Hoe durven wij onze religie aan de samenleving op te dringen? (Voor zover ik weet dring ik niemand wat op, zelfs geen kosjer biefstukje.) Als we ons niet willen aanpassen dan moeten we maar terug naar ons eigen land! (Ik zal even in mjin paspoort kijken maar ik geloof dat ik Nederlander ben.) Het moet maar eens afgelopen zijn met die religieuze onzin! Het ene ad hominem-argument na de andere onlogische redenering werden heet opgediend, overgoten met een sausje van onderbuikgevoelens gekruid met een flinke dosis hypocrisie.

Dieren slachten is nooit een plezierige ervaring, bedwelmd of niet. Dit is de de filosofische consequentie en het morele compromis dat vleeseters (ik incluis, al eet ik maar eens in de zoveel weken vlees) moeten aanvaarden. De tegenstrijdigheid is verblindend: hoeveel van die reaguurders of PvdD-adepten eten zelf kiloknallers? En wat gaat onze overheid doen aan de vele schrijnende misstanden in de bio-industrie? Waarom leggen we alleen maar de laatste paar seconden van het dierenleven onder de loep en kijken we niet naar hoe het dier geleefd heeft?

Volgens de Tora (zie Numeri 16) was de eerste populist Korach. Korach wilde Mozes’ leiderschap omver werpen en zichzelf als leider installeren. Hij probeerde de Israëlieten te overtuigen met een typisch populistisch verhaal: "volg mij en ik geef jullie gelijkheid". Maar zijn echte intenties verraadde hij niet. De echte intenties rondom deze campagne krijgen wij ook niet te horen. Het gaat niet (alleen) om dierenwelzijn. Het gaat om dwingende assimilatie. En ik ben bang dat het ook gaat om islamofobie, en zelfs een beetje om latent antisemitisme. Dit soort beschuldigingen uiten is riskant, maar zwijgen terwijl onze meest fundamentele vrijheden geslachtofferd worden is nog gevaarlijker.

De kamer zal stemmen. Wij hebben even uitstel van executie. Het is tijd voor ons moslims en joden om solidair met elkaar te zijn en na te denken over hoe we een positief geluid kunnen laten horen. Zouden we onze eigen eco-kosjere of halal slachthuizen kunnen opzetten? Lammetjes dartelend in de wei, koeien tevreden grazend, kippetjes naar hartelust tokkelend in de buitenlucht. En dan op een humane en religieus-correcte manier geslacht.

Het enige tegengif tegen populisme is vrijheid en sociale rechtvaardigheid. En laat dat nou toevallig de religieuze opdracht zijn van al die ‘rare gelovigen’. Met Gods hulp. Amen.